Wierzycielski wniosek o ogłoszenie upadłości gospodarczej

1.     Słowem wstępu, tytuł niniejszego wpisu jest nieprzypadkowy. W pierwszym wpisie na blogu wskazywaliśmy, że początkowe treści będą stanowiły wprowadzenie czytelników do zapoznania się z instytucjami oferowanymi przez Prawo restrukturyzacyjne oraz Prawo upadłościowe, z uwzględnieniem adresatów tych ustaw, przewidzianych rodzajów postępowań, przebiegu każdego z nich, kosztów czy czasu trwania.

2.     Wpisy dotyczące upadłości zaczniemy jednak od instytucji wniosku wierzycielskiego o ogłoszenie upadłości, co opiszemy na przykładzie z życia.

3.     Do kancelarii zgłosił się jednak klient, którego Dłużnik (na tę chwilę w rozumieniu podmiotu zobowiązanego do zapłaty z tytułu faktury VAT) uchyla się od płatności, co więcej, z uzyskanych przez niego informacji wynika bardzo zła kondycja finansowa tego Dłużnika, zaniechanie realizacji większej ilości zobowiązań a także próby ukrywania majątku polegające na sprzedaży ruchomości i zapasów poniżej ceny rynkowej (w ocenie Klienta) czy inne nietransparentne ruchy.

4.     Odrzuciliśmy wszelkie rozwiązania koncyliacyjne. Wielomiesięczne wodzenie za nos w kwestii spłaty zadłużenia, jego rozmiary, wszystkie okoliczności rzutujące negatywnie na sytuację finansową i majątkową Dłużnika a także daleka droga do możliwości wszczęcia przez Klienta egzekucji skierowały nas do jednoznacznej oceny sytuacji. Należy zdać sobie sprawę, że mając przeterminowaną fakturę VAT bez np. oświadczenia o poddaniu się egzekucji, w pierwszej kolejności trzeba złożyć powództwo do Sądu, uzyskać tytuł egzekucyjny – wyrok lub nakaz, potem klauzulę i dopiero można złożyć wniosek do komornika, co oznacza, że sprawne przedłużanie całego procesu przez niesumiennego Dłużnika może odwieść perspektywę egzekucji o rok czy dwa (naprawdę).

5.     Powyższe okoliczności doprowadziły do decyzji o złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości Dłużnika przez wierzyciela.

6.     Kwestię tę regulują przepisy ustawy Prawo upadłościowe, które:

a.     W art. 10 regulują, że upadłość ogłasza się w stosunku do Dłużnika, który stał się niewypłacalny,

b.     W art. 11 wprowadzają domniemanie niewypłacalności rozumiane jako:

                                              i.     Utrata przez Dłużnika zdolności do wykonywania swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych, jeśli opóźnienie przekracza 3 miesiące,

                                            ii.     Utrzymujący się przez minimum 24 miesiące stan, w którym zobowiązania Dłużnika przekraczają jego majątek.

c.     W art. 20 ust. 1 przewidują, że wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć każdy z wierzycieli osobistych Dłużnika,

d.     W art. 22 wskazują co powinien zawierać wniosek wierzyciela o ogłoszenie upadłości, a to:

                                              i.     Dane formalnoprawne Dłużnika a także jego numery z rejestrów,

                                            ii.     Wskazanie głównego ośrodka działalności,

                                          iii.     Uprawdopodobnienie wniosku (w tym także wskazanie, skąd wierzyciel wywodzi niewypłacalność Dłużnika).

Nadto, wierzyciel powinien uprawdopodobnić swoją wierzytelność, np. poprzez przedstawienie faktury VAT, wezwania do zapłaty w związku z upływem terminu, wymiany korespondencji, w której Dłużnik uznaje dług i deklaruje się co do terminu jego spłaty itd.

7.     Przepisy prawa wymagają więc od wierzyciela podania niepomiernie mniejszej ilości informacji niż w przypadku wniosku składanego bezpośrednio przez Dłużnika. Wynika to z faktu braku wiedzy wierzyciela o takich kwestiach jak zestawienie zobowiązań,  należności Dłużnika, stan zatrudnienia w firmie czy o toczących się przeciwko Dłużnikowi postępowaniach sądowych czy egzekucyjnych.

8.     Przygotowany wniosek złożyliśmy przez Krajowy Rejestr Zadłużonych („KRZ”), portal przez który w obecnym stanie prawnym prowadzi się postępowania upadłościowe.  

9.     W krótkim podsumowaniu (w przyszłości niejednokrotnie poświęcimy jeszcze czas wnioskom o ogłoszenie upadłości czy kwestii niewypłacalności), w niniejszej sprawie uznaliśmy, że w związku z przesłankami dotyczącymi niewypłacalności, a to m. in.

a.     brakiem płatności za fakturę VAT na ponad 100 000,00 zł,

b.     sygnałami dochodzącymi od innych kontrahentów Dłużnika o braku zapłaty za faktury VAT a także toczącymi się przeciwko Dłużnikowi postępowaniami egzekucyjnymi,

c.     wyzbywaniem się majątku przez Dłużnika,

d.     brakiem kontaktu ze strony Dłużnika po niedochowaniu ustaleń z maila dot. spłaty faktury VAT,

e.     odległą perspektywą uzyskania tytułu wykonawczego dozwalającego na egzekucję, co mogłoby całkowicie uniemożliwić spłatę choćby części wierzytelności,

a także w związku z faktem, że proces sądowy byłby kosztowny (sama opłata sądowa wyniosłaby 5 000,00 zł), długotrwały (jeśli Dłużnik przedłużałby go wnoszeniem różnych pism, celowym czynieniem braków formalnych itd.), największą korzyścią dla Klienta będzie złożenie wierzycielskiego wniosku o ogłoszenie upadłości, którego uznanie da największe szanse na zaspokojenie się z majątku Dłużnika.

Jeśli zaciekawił Cię temat, chciałbyś rozwinąć któreś kwestie lub masz jakieś pytania, zachęcamy do kontaktu.

‍

‍